Materiały powiazane z książką:
- Peunguin Random House wyda The Shepherd's Crown
- Steeleye Span – Wintersmith
- Kapelusz pełen nieba dla młodzieży
- Pratchettowy epizodzik wyszperany przez Ogg nanny: Glendale - Książki, bohaterowie, plany...
- Okładki z całego świata - Kapelusz Pełen Nieba
- Kapelusz Pełen Nieba w księgarniach
- Kapelusz Pełen Nieba w tłumaczeniu Piotra W. Cholewy!
Kapelusz pełen nieba
Tytuł orginalny: A Hat Full of Sky, rok wydania: 2004
Autor: Terry Pratchett
Numer książki w cyklu Świat Dysku: 32
Krótko o książce:
Prawdziwa wiedźma potrafi latać na miotle, rzucać czary i stworzyć właściwie z niczego całkowity chaos. Jedenastoletnia Akwila tego nie potrafi. Prawdziwa wiedźma nigdy świadomie nie wyszłaby ze swego ciała, zostawiając je puste. Akwili to się zdarza. A istnieje coś, co tylko czeka na poręczne ciało. Coś starożytnego, przerażającego i nieśmiertelnego. Jedyne co jej teraz pozostaje - to walczyć i czym prędzej nauczyć się, jak być prawdziwą wiedźmą. Z niemałą pomocą arcywiedźmy Weatherwax oraz prawdziwie zadziwiającej panny Libelli. "Na litość! A my?!". No tak, są jeszcze Fik Mik Figle - najbardziej kłótliwe, najtwardsze i najmniejsze z bajkowych postaci, wyrzucone z Krainy Baśni za picie o drugiej po południu. Oczywiście nie chodziło o picie mleka. Potrafią bić się z każdym. Ale nawet ich wspólne siły mogą okazać się niewystarczające...Oceń książkę:
Cytaty z książki
- Nie; chodzi mi o to, dlaczego nazwali to koniem. Przecież nie jest podobne do konia. To tylko... falujące linie...
... które wyglądają, jakby sie poruszały, pomyślała Tiffany.
Ludzie mówili, że koń był wycięty w trawie jeszcze za dawnych dni, przez tych, co budowali kamienne kręgi i chowali swoich władców w wielkich ziemnych kopcach. To oni wykreślili Konia na końcu tej zielonej dolinki, dziesięć razy większego od normalnego konia i - jeśli ktoś nie patrzył z właściwym nastawieniem - także w niewłaściwym kształtcie. A jednak musieli znać konie, mieli konie, widzieli je codziennie, no i nie byli głupi tylko dlatego, że żyli dawno temu.
Dodał(a): niebezpiecznyGroszek
* * *
Pot ściekał mu z czoła. Kiedyś całkiem sam walczył z wilkiem i chętnie znowu by spróbował, z zamkniętymi oczami i przywiązaną za plecami jedną ręką, byle nie robić tego, co właśnie robił.
Opanował pierwsze dwie zasady pisania, tak jak je rozumiał.
1) Ukraść trochę papieru
2) Ukraść ołówek
Dodał(a): niebezpiecznyGroszek
* * *
Wiedźmy przypominają nieco koty. Nie przepadają specjalnie za swoim towarzystwem, ale lubią wiedzieć, gdzie znajdują się wszystkie inne, tak na wszelki wypadek.
Dodał(a): Kinga
* * *